DARÜLACEZE (ACİZLERİN KAPISI)

 

                          DARÜLACEZE (ACİZLERİN KAPISI)

19. yy Osmanlı için çok sancılı bir dönemdir. Bir tarafta balkanlar kaynıyor, Kafkasya yanıyor, orta doğu cehennemi andırıyor. Böyle bir dünyada Osmanlı her cephede savaşıyor ve gün geçtikçe kan kaybediyor topraklarını yitiriyor.  Asırlarca kardeşçe yaşanan balkanlarda kardeş kardeşi yok etmeye çalışıyor. Bir taraftan dost bildiği ülkeler sırasıyla savaş açıyor. Ardı ardına İngilizler Kıbrıs’a çıkarma yapıyor, Mısır işgal ediliyor. İtalyanlar Libya’ya giriyor, Fransızlar Cezayir’i, Tunus’u işgal ediyor. Kafkaslar alev alev yanıyor, duman göklere çıkıyor. Orta doğu kan revan içinde.

Ülkenin dört bir tarafı savaş halinde ve bu durumda öksüzler, yetimler, dullar çoğalıyor. Fakirlik artıyor, dilenciler had safhaya ulaşıyor. Yiyecek yok, içecek yok, yatacak yer yok. İhtiyaç sahipleri tek çare olarak payitahtı görüyor. Vaziyeti gören Sultan, ihtiyaç sahiplerinin ihtiyaçlarını gidermekle mükellef ancak Osmanlı Devleti en zor dönemlerinden birini yaşıyor, ülkenin dört bir tarafında savaş var ve kasada beş kuruş para yok. Vaziyet böyle ancak ihtiyaç sahiplerine devlet bakmak zorunda.

Sultan Abdülhamid Hân bir çare düşünüyor. Devleti Aliyye’nin gücünü hem halkına hem de tüm dünyaya göstermek zorunda. Derhal karar alıyor ve bir ferman yayınlıyor. Kendi kişisel eşyalarını müzayedede satarak elde edilen gelirle ihtiyaç sahipleri için bir kurum yapılmasını emrediyor.

Bu öyle bir emir ki; dört bir yanda gayrımüslimlerle savaşırken yaptırdığı binanın %50 sini gayrımüslimlere ayırıyor. Bu pozitif ayrımcılığı sadece barınma ve gıda kısmıyla yapmıyor.  Yarısını Müslümanlara veriyor camii yapıyor, bir müezzin bir imam; diğer yarısını gayrımüslimlere ayırıyor. 2 kilise, 1 camiye karşı 2 kilise, 1 imama 1 müezzine karşı 4 papaz kadroya alınıyor. İnsanların Müslim olsun gayrımüslim olsun hertürlü ihtiyacının karşılanmasını sağlıyor.

Yalnızca bu örnek bile Osmanlı’nın ve Türk insanının hoşgörüsünü, şefkatini, merhametini, adaletini, özverisini ve vakur duruşunu dünyaya haykırıyor.

Adına hayat denilen bu engebeli ömür yolu; acısıyla, tatlısıyla, bolluğu ve darlığıyla adeta bir nefes kısalığında geçip gidiyor. İyi ve güzel-sağlıklı ve dinç günlerin yerini sıkıntılı, zor günlere bıraktığı dönemlerde kimsesiz insanların kalan ömürlerini bahtiyar geçirmeleri için kurulmuş olan Darülaceze, meşakkatli günlerde adeta bir anne şefkati gibi misafirlerini bağrına basıp huzur veriyor.

Sultan Abdülhamid Hân 1895 yılında yayımladığı fermanla Darülaceze binalarının yapımında kendi kişisel eşyalarını satmış ve gelirleri ile kurumun yapılacağı yeri satın almıştır. Daha sonra çocuklarının yakınlarının ne kadar paraya dönüştürülebilecek altın, gümüş, ziynet eşyaları varsa onları katmış 58.000 Osmanlı altınına bu kurumu inşa ettirmiştir. Dönemin hayırseverlerinin de yardımıyla kurumun yapımı tamamlanmış ve 1896 yılında Darülaceze hizmete girmiştir.

Okmeydanı’nda 27.000 metrekarelik bir alan üzerine kurulmuş olan Darülaceze; bir idare binası, sekiz aceze pavyonu, çocuk yuvası, hastahâne, cami, sinagog, iş ocakları, aş ocağı, fırın, hamam  çamaşırhâne, gasilhâne, berberhâne, hemşire ve bakıcılar için personel lojmanları, rehabilitasyon merkezi, hayvan kesimhanesi, demirbaş eşya deposu, kuru gıda ambarı, yaş sebze ve meyve muhafaza deposu, buzhane gibi üniteleri içine alan 20 binadan oluşmaktadır.

Kurulduğu günden günümüze kadar gelen süre içerisinde din, dil, ırk, mezhep, sınıf ve cinsiyet farkı gözetmeksizin bakıma muhtaç kimsesiz, yaşlı ve sakat insanlarla, sokağa terkedilmiş 0-6 yaş arası çocuklar ücretsiz olarak, her türlü ihtiyaçları karşılanarak barındırılmaktadır.

Cami, sinagog ve kilisenin aynı bahçede bulunduğu Darülaceze, sadece bir barınma mekânı olmanın çok ötesine geçmiş, toplumun çok kültürlü yapısına uygun, hemen her kesimden insanın yabancılık çekmeden uyum sağlayabileceği ve inançlarını yaşayabileceği bir çatı haline gelmiştir. Yalnızca yiyecek içecek sağlamak değil, şefkat ve hoşgörüsü ile barındırdığı insanların kalplerine ve gönüllerine hitap ederek gülen gözleri olmuştur.

Geniş ve uzun bahçesi, sakin huzurlu ortamı, yemlenen güvercinleri, küçük büyük birbirleriyle oynayan kedileri, sağlı sollu banklarda sohbet eden sakinleri, kâh kol kola, kâh yan yana tebessümle yürüyen yaşlılarıyla bir tatlı huzur diyarı olan Darülaceze, adeta misafirlerine ikinci bahar yaşatıyor.

Kuruluşundan itibaren üç nesil gören Darülaceze, bu sürede toplumun hemen her kesiminden 30.000 çocuk, 70.000 yetişkin olmak üzere yaklaşık 100.000 kişiyi misafir etmiştir. Ödeneği Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı tarafından karşılanan Darülaceze’nin misafirleri de kuruma katkıda bulunma adına kurum içerisinde ki rehabilitasyon binasında bulunan atölyelerde çorap üretiyor, uzman hocalar eşliğinde takı tasarlıyor, dokuma tezgâhlarında yöresel motiflerle bezeli battaniyeler dokuyor, gazete kâğıtlarını kırpıp, hamur yaptıktan sonra çeşitli hediyelik objelere dönüştürüp satıyorlar.

“Onlar kimsesiz olmalarını bu şekilde unutuyor hayata ve yaşama sıcacık tebessümleri ve gülen gözleri ile bakıyorlar”.                                          

Şüphesiz onların bu çabaları taktire şayan ancak bizler de onlara katkıda bulunabilir, evlerde biriktirdiğimiz gazeteleri çeşitli yollardan onlara ulaştırabilir, özel günlerde yaşam kaliteleri için bağışlarda bulunabiliriz. Ancak en önemlisi çok zaman ziyaretçileri olmayan bu asırlık çınarları ailemizle çocuklarımızla ziyaret edip, yüzlerindeki gülümsemelere vesile olabiliriz.

Osmanlı Devleti’nin en zor zamanlarında, hazinede hiç para yokken evvela padişahın ve sonrasında padişah ailesinin ve dönemin hayırseverlerin yardım ve bağışları ile kurulan Darülaceze, kuruluşundan bu güne dek bağış ve yardımlarla ayakta kalmayı başarmıştır. Her türlü maddi bağış ve yardımlarınızı yapabileceğiniz bu şefkat ocağına manevi olarak gönlünüzü açıp, sevginizi de sunabilirsiniz. Darülaceze sakinlerini ziyarete gitmeden evvel bağış memurlarını arayabilir, giderken götüreceğimiz yardımları ihtiyaca binaen yapabiliriz.

 İletişim için:
Tel: +90 (212) 220 10 20 
www.darulaceze.gov.tr